ដោយ សិរីមុនី
2015-05-27
2015-05-27
 |
ទីលានប្រជាធិបតេយ្យត្រូវបានហ៊ុមព័ទ្ធដោយលួសបន្លា ការពារកុំឲ្យមានអ្នកតវ៉ាចូលទៅខាងក្នុង។ រូបថតថ្ងៃទី៣០ មេសា ឆ្នាំ២០១៤
Photo: RFA
|
អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលជាតិ និងអន្តរជាតិ មើលឃើញថា កម្ពុជាមិនទាន់បានអនុវត្តឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមសេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងសិទ្ធិនយោបាយឆ្នាំ១៩៤៨ នៅឡើយទេ។ សេចក្ដីសន្និដ្ឋានចុងក្រោយ គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ (អ.ស.ប) រាយការណ៍ថា កម្ពុជាមិនមានយន្តការឯករាជ្យសម្រាប់ទទួលពាក្យបណ្ដឹងនៅមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ និងមានការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងការបង្កើតសមាគម។
សេចក្ដីសន្និដ្ឋានចុងក្រោយលើរបាយការណ៍តាមកាលកំណត់លើកទីពីរបស់កម្ពុជា នៃគណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សអង្គការសហប្រជាជាតិមាន ៣១ចំណុច បានឆ្លុះបញ្ចាំងពីតថភាពជាក់ស្ដែងនៃការអនុវត្តសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា។
៣ចំណុចក្នុងចំណោម ៣១ចំណុចនៃរបាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិបានលើកឡើងថា កម្ពុជានៅតែមាននិទណ្ឌភាពសម្រាប់ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ។ គណៈកម្មាធិការមនុស្សមានកង្វល់ចំពោះការមិនទទួលខុសត្រូវចំពោះការសម្លាប់ក្រៅច្បាប់ដែលគេអះអាងថា អំពើនេះត្រូវបានប្រព្រឹត្ត ជាពិសេសដោយកងទ័ពនគរបាល និងកងរាជអាវុធហត្ថនៅកម្ពុជា ចាប់តាំងពីមានកិច្ចព្រមព្រៀងទីក្រុងប៉ារីស ឆ្នាំ១៩៩១ មក។
យោងតាមរបាយការណ៍គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ កម្ពុជាត្រូវតែគោរពតាមកតិកាសញ្ញាអង្គការសហប្រជាជាតិ ដោយត្រូវបំពេញកាតព្វកិច្ចក្នុងការការពារការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស។
ម្យ៉ាងវិញទៀត កម្ពុជាត្រូវតែហាមប្រាមការធ្វើទារុណកម្ម និងការធ្វើបាបជនជាប់ឃុំដោយមន្ត្រីអនុវត្តច្បាប់ ជាពិសេសក្នុងបរិបទនៃការឃុំឃាំងរបស់នគរបាល និងមិនត្រូវធ្វើទារុណកម្មដើម្បីទទួលបានចម្លើយសារភាពឡើយ។
ឆ្លើយតបនឹងរបាយការណ៍នេះ អ្នកនាំពាក្យទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ផៃ ស៊ីផាន លើកឡើងថា កម្ពុជាកំពុងពង្រឹងការអនុវត្តរឿងនិទណ្ឌភាពដោយស្ថាប័នយុត្តិធម៌ និងស្នើដល់ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់ចូលរួមរាយការណ៍ដល់សមត្ថកិច្ចនៅពេលទទួលព័ត៌មានស្ដីពីការធ្វើទារុណកម្ម និងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស៖ «ដើម្បីឆ្លើយតបនូវអំពើណាមួយដែលយង់ឃ្នង ហើយសូមប្រជាពលរដ្ឋរាយការណ៍ដល់សមត្ថកិច្ចដើម្បីអាចចាត់វិធានការតាមនីតិវិធីនៃច្បាប់»។
ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ក៏បានជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា គួរបង្កើតយន្តការឯករាជ្យមួយសម្រាប់ទទួលពាក្យបណ្ដឹងដែលមានអំណាចស៊ើបអង្កេតរាល់ការចោទប្រកាន់ និងបណ្ដឹងទាំងអស់ដែលទាក់ទង់នឹងការធ្វើទារុណកម្ម និងការធ្វើបាបមនុស្ស។
រីឯចំណុច២១ នៃរបាយការណ៍អង្គការសហប្រជាជាតិ បានជំរុញឲ្យកម្ពុជា ត្រូវផ្ដល់ឱកាសចំពោះសេរីភាពក្នុងការសម្ដែងមតិ និងការបង្កើតសមាគម។ គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្ស មានកង្វល់អំពីរបាយការណ៍នៃការសម្លាប់អ្នកកាសែត អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងតួអង្គសង្គមស៊ីវិល។ កម្ពុជាត្រូវតែផ្ដល់ការការពារ ការយាយីចំពោះអ្នកកាសែត អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងមន្ត្រីនៃគណបក្សប្រឆាំង ក្នុងការដាក់ទោសព្រហ្មទណ្ឌចំពោះបទល្មើស បរិហារកេរ្តិ៍ និងបទល្មើសដទៃទៀតដែលច្បាប់មិនមានចែងច្បាស់លាស់។
គណៈកម្មាធិការសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការសហប្រជាជាតិលើកឡើងថា កម្ពុជាត្រូវតែចាត់វិធានការជាបន្ទាន់ដើម្បីស៊ើបអង្កេតពាក្យបណ្ដឹងនៃការសម្លាប់ និងការផ្ដល់កិច្ចការពារដល់អ្នកកាសែត អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សដែលបានទទួលរងការបំភិតបំភ័យ និងការវាយប្រហារនានា ដោយសារតែសកម្មភាពវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួន។
គណៈកម្មាធិការក៏បានស្នើឲ្យភាគីកម្ពុជា កុំដាក់បទបរិហារកេរ្តិ៍ជាទោសព្រហ្មទណ្ឌ និងលើកយកនូវបទបញ្ញត្តិពាក់ព័ន្ធណាមួយផ្សេងទៀតនៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌឲ្យស្របទៅនឹងមាត្រា ១៩ នៃកតិកាសញ្ញាអង្គការសហប្រជាជាតិ។ អង្គការសហប្រជាជាតិ ក៏ស្នើដល់កម្ពុជា ត្រូវតែពិនិត្យឡើងវិញនូវច្បាប់បច្ចុប្បន្ន និងច្បាប់មិនទាន់តាក់តែងឡើងរបស់ខ្លួន រាប់ទាំងសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ស្ដីពីឧក្រិដ្ឋកម្មតាមអ៊ីនធឺណិត និងច្បាប់ស្ដីពីសមាគម និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលផងដែរ។
ប្រធានលេខាធិការប្រតិបត្តិនៃគណៈកម្មាធិការប្រព្រឹត្តិកម្មនៃអង្គការសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក ស៊ួន ប៊ុនស័ក្ដិ លើកឡើងថា កម្ពុជាគឺជារដ្ឋភាគីនៃអង្គការសហប្រជាជាតិ ដូច្នេះការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ការបង្កើនវេទិកាសាធារណៈក្នុងការជជែកដេញដោលជុំវិញសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ណាមួយ គឺជាកាតព្វកិច្ចដែលត្រូវតែបំពេញ៖ «ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់យើងឃើញថា ការប្ដេជ្ញាចិត្ត ការបំពេញកាតព្វកិច្ចក្នុងការអនុវត្តនៅខ្វះចន្លោះច្រើន។ តួយ៉ាងដូចជាអង្គការសហប្រជាជាតិ គេបានប្រាប់កម្ពុជា លើកកម្ពស់តម្លាភាពដោយបង្កើនគោលនយោបាយពិភាក្សាសេចក្ដីព្រាងច្បាប់ផ្សេងៗ។ ប៉ុន្តែជាក់ស្ដែងយើងឃើញថា រដ្ឋាភិបាលមិនសូវស្វាគមន៍មតិរបស់មន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិលទេ»។
អ្នកនាំពាក្យនៃទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ផៃ ស៊ីផាន លើកឡើងទៀតថា អង្គការសង្គមស៊ីវិលជាដៃគូសំខាន់របស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសជាតិ។ លោកបន្តថា ការបង្កើតច្បាប់ស្ដីពីសមាគម-អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាល គ្រាន់តែចង់ឲ្យមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលមានការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ចំពោះការងាររបស់ខ្លួនតែប៉ុណ្ណោះ។
សេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស មាត្រា ១៩ ចែងថា មនុស្សគ្រប់រូបមានសិទ្ធិក្នុងការបញ្ចេញមតិ និងការសំដែងមតិ។ សិទ្ធិនេះ រាប់បញ្ចូលទាំងសេរីភាពនៃបញ្ចេញមតិដោយគ្មានការជ្រៀតជ្រែក និងសេរីភាពក្នុងការស្វែងរកការទទួល និងការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន និងគំនិតនានាដោយគ្មានព្រំដែន ទោះតាមរយៈមធ្យោបាយសម្ដែងមតិមួយណាក៏ដោយ៕
No comments:
Post a Comment